رولهای حاصل از مرحله بافندگی در چند بخش متفاوت مورد استفاده قرار میگیرند:

چاپ : با بهره گیری از پیشرفته ترین تکنولوژیهای موجود دنیا بر اساس سفارش مشتریان روی کیسه ها و رولهای تولیدی چاپ عناوین و مشخصات مورد نظر مشتری چاپ میشود.

لمینت : در صورتیکه رولها و کیسه ها نیاز به پوشش لمینتی داشته باشند این فرآیند روی کیسه ها و رولها اعمال میشود.

دوخت : در هر حالت محصول بصورت عدل برای مورد استفاده قرار گرفتن وارد مرحله برش و دوخت میشود.تعیین عرض کیسه های تولیدی در مرحله بافندگی صورت پذیرفته است و تنها باید ابعاد مربوط به طول کیسه های نهایی مشخص شود .رولهای ورودی بر اساس طول تعیینی توسط تیغ حرارتی برش خورده و در آخرین مرحله ته کیسه ها با ابعاد استاندارد ته دوزی و قلاب دوزی میشود.محصول نهایی این مرحله عدلهای 500 عددی کیسه های پلی پروپیلن است که به بازار عرضه میگردند.

نکاتی که در فرآیند تولید موجب بهبود کیفیت محصول پدیده بافت پارس گردیده اند:

در مرحله بافندگی ، ماشینها با حرکت افقی، تغذیه عمودی نخ تار از سمت پائین ، گردش بسته های پود بصورت دوار و برداشت کیسه از بالا کار میکنند.

استفاده از پیشرفته ترین و بروزترین ماشین آلات دنیا نهایت دقت و سرعت را در پود گذاری میسر کرده که کیفیت را در بالاترین سطوح حفظ میکند.

در مرحله ریسندگی ، برای فیلم اکسترودر تواید نخ نواری از سیستم FLAT استفاده میشود.

جهت سرد کردن فیلم از روش وان آب گرم استفاده میشود که به جهت سرد شدن سریع از ایجاد کریستال جلوگیری میکند و نخ با کیفیت بالاتری تولید مینماید.

در مرحله کشش نخ، از روش کشش نخ بوسیله هوای داغ استفاده میشود که بدلیل نداشتن اصطکاک فیلم با سطح فلزی ، کیفیت بهتری ارائه میشود.

کیسه های P.P ضمن استحکام بالا ،دارای وزن بسیار پائینی هستند،بهمین علت اقتصادی ترین و کم هزینه ترین نوع بسته بندی بسیاری از محصولاتند.عموما" گونیهای پلی پروپیلن جهت بسته بندی و حمل و نقل استفاده میشود.آنچه بصورت رایج مصرف میشود برای : غلات ، حبوبات ، دانه های روغنی ، محصولات کشاورزی ، صنایع شیمیایی ، نساجی ،گچ و سیمان و ...

با توجه به روند افزایش جمعیت و نیز با عنایت به این مسئله که تجارت برون مرزی این محصول خیلی تجار را به خود جلب نمیکند نیاز به تولید روز افزون این محصول احساس میشود.معمولا" بدلیل اینکه تولید این محصول خیلی پیچیده نیست کشورها نیاز خود را از تولید داخلی تامین میکنند و زمینه صادرات و واردات این محصول خیلی گسترده و فراگیر نیست،با این وجود ایران در این زمینه به خودکفایی کامل نرسیده و کماکان سالانه مقداری از نیازهای خود را از طریق واردات تامین میکند.در طرف دیگر جای امیدواری دارد که در زمینه صادرات محصولات این صنعت نیز فعال بوده و کم و بیش صادراتی در این زمینه داشته و تولیدات بطور کامل به مصرف داخلی نمیرسند.دورنمای صادرات برای کشور عزیزمان بخصوص با توجه به ظرفیت کشورهای همسایه در سالهای پیشرو و توسعه قطعی آنها پس از پایان جنگهای منطقه ای بسیار روشن میباشد.